رابطه اقلام تعهدی اختیاری و محافظه کاری حسابداری

این تحقیق به بررسی رابطه اقلام تعهدی اختیاری و محافظه­کاری حسابداری در بازار سرمایه ایران پرداخته شده است. در این تحقیق اقلام تعهدی به دو جزء اقلام تعهدی اختیاری و غیراختیاری تقسیم شده و با استفاده از مدل جونز اندازه گیری شده اند.جهت آزمون رابطه­ی اقلام تعهدی (اعم از اختیاری و غیراختیاری) با محافظه­کاری از مدل باسو استفاده شده است. فرضیه­های تدوین شده در این تحقیق به شرح ذیل است: فرضیه اول: اقلام تعهدی اختیاری با محافظه­کاری حسابداری رابطه­ معنا­دار دارد. فرضیه دوم: اقلام تعهدی غیر­اختیاری با محافظه­کاری حسابداری رابطه­ معنا­دار دارد. فرضیه سوم: اقلام­تعهدی اختیاری و اقلام تعهدی غیر­اختیاری به یک اندازه محافظه­کاری حسابداری را تبیین می­کنند. با توجه به فرضیه­های فوق، اقلام تعهدی اختیاری و غیراختیاری متغیر­های مستقل و محافظه­کاری متغیر وابسته خواهد بود.  بر اساس یک نمونه متشکل از 720 سال – شرکت از میان شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال­های 1378 تا 1386، نتایج حاکی از آن بود که اقلام تعهدی اختیاری با محافظه­کاری حسابداری رابطه معنا­دار دارد. از سوی دیگر بررسی­های انجام گرفته در این مطالعه، حاکی از عدم وجود رابطه معنا­دار بین اقلام تعهدی غیراختیاری و محافظه­کاری حسابداری است؛ لذا می­توان بیان نمود که اقلام تعهدی اختیاری و غیراختیاری به یک اندازه محافظه­کاری را تبیین نمی­کنند.